Een deel van het opvoeden van kids gaat over het aanleren van de praktische dingen in je leven. Zo moet je kleine kinderen tegenwoordig leren dat melk niet van supermarkt maar van de koe komt. En geld komt niet uit de muur, maar verdien door (hard) te werken. Het financieel opvoeden van kinderen begint al met het leren dat alles geld kost en dat geld ook op kan raken. Zoals onze nationale budgetadviseur Nibud leert, helpt het wanneer je kinderen zakgeld krijgen. En het liefst ouderwets cash. In Nederland is dat lastig, maar in het buitenland wordt nog veel met contant geld gewerkt. Wonen in het buitenland levert bij het financieel opvoeden van kids wel weer nieuwe uitdagingen op..
Het financieel opvoeden in Nederland
In ons ´vorige leventje´ kregen onze kids (uiteraard) wat zakgeld. Genoeg om af en toe voor wat leuks te sparen, maar ook weer niet zoveel dat financieel alles mogelijk was. En dat leverde soms boeiende gesprekken op aan tafel. Want er zaten uiteraard ook pubers in de klas waarbij de financiële bomen tot aan de hemel groeiden: die hadden letterlijk honderden euro´s per maand te besteden. En ook dat geld ging op.
Onze pubers kregen zakgeld en kleedgeld. Mét de tip om er wat van te sparen zodat ze in de winter niet in een crop top naar school moesten, maar er geld was voor een winterjas. Dat ging niet altijd goed, maar leerzaam was het wel.
En puber één had een jaartje voor vertrek haar eerste bijbaantjes. Die zijn in Nederland vrij gemakkelijk te vinden. Ik denk dat de boodschappen nog duurder zouden zijn, wanneer uitsluitend volwassenen de vakken zouden vullen. Schoolgaande pubers zijn gelukkig bereid om dit werk voor ongeveer drie euro per uur te doen.
Maar nu we zijn verhuisd naar het buitenland, hebben we de financiële opvoeding weer een beetje opnieuw moeten uitvinden.
Bijbaantjes in het buitenland
Hier in Zuid Amerika werken pubers natuurlijk ook. Soms zien we ook wel (veel te jonge) kinderen werken, maar dat is vaak uit financiële noodzaak. Er wordt hier in Bolivia veel bij kruispunten gewerkt. Wanneer het verkeerslicht op rood staat, dan word je voorruit gewassen, of is er wat te eten of drinken te koop. Maar eerlijk gezegd, vinden we het niet zo´n gezond idee wanneer onze pubers een dag lang in de uitlaatgassen van het verkeer aan het werk zijn (nog afgezien van de andere risico´s).
Maar gelukkig is het hier nogal gemakkelijk om een eigen bedrijfje te starten. Je begint gewoon. Geen ingewikkeld gedoe met een KVK-inschrijving, maar gewoon starten. Veel mensen hebben hier zo´n side-hustle (bijbaantje) naast hun echte baan. Marktplaats bestaat niet, maar via social media is er een levendige handel in van alles en nog wat.
Puber één had bedacht om van haar hobby (fotograferen) haar bijbaan te maken. Ik vind dat altijd een sympathiek idee, om van je hobby je werk te maken. Volgens mij valt er met fotografie geen droog brood te verdienen, maar ze mag het natuurlijk proberen.
En ze had vrijwel direct haar eerste opdracht! Een familie uit onze kennissenkring heeft hier een marketingbureau. Zij ontwerpen reclamecampagnes en maken complete beursstands, inclusief fotowanden en rollup banners. Er zijn hier geregeld landbouwbeurzen waar veel van hun opdrachtgevers staan. En de opdracht bestond uit het fotograferen van de beursstands en opdrachtgevers. Uiteraard tegen Boliviaans tarief, maar het begin is er.
Boliviaans zakgeld
Dat Boliviaanse tarief geldt ook voor de hoogte van het zakgeld. We hebben dat wat (naar beneden) bijgesteld om het lerende aspect van zakgeld een beetje overeind te houden. En ze krijgen het nu contant in handen. Omdat de Boliviano niet zo heel veel waard is, krijgen ze aan het begin van de maand een paar bankbiljetten als zakgeld. In de loop van de maand zie je bij het afrekenen van een aankoop de ouderwetse betaalpijn ontstaan. Contant afrekenen doet blijkbaar toch meer pijn in je portemonnee dan pinnen.
Sparen
Nu de inkomsten niet alleen meer uit zakgeld bestaan, wordt er ook weer gespaard. Over een paar maanden gaan we op familiebezoek in Nederland en daar moet weer worden geshopt. Verder moet er hier een feestje worden georganiseerd. En feestjes gaan er hier wat officiëler aan toe dan we gewend zijn. Je kunt hier niet iets organiseren met twee flessen cola en een zak chips. Maar een echt feest heeft alles erop en eraan: uitgebreid eten, muziek, cadeautjes om weg te geven enz..
Zoiets hebben we in NL ook weleens georganiseerd, maar dat bleef beperkt tot een strandtentje huren met grote BBQ en wat weggevers van expofit geloof ik..
We kijken wel wat het wordt. Voorlopig genieten we vooral van alle dingen die hier net weer even anders gaan dan in Nederland.
Hebben jouw pubers bijbaantjes?
Wil je meer lezen?
Lees berichten (1)
Mij oudste zoon loopt folders, geen vetpot. Maar door de studietoelage van mijn man zijn werk van 35 euro per maand heeft hij het zeker niet slecht ;)