Een verhuizing kost geld. Stoppen met werken kost ook geld.
Een verhuizing naar het buitenland kost nog wat meer geld. En de duurste optie is om met vijf personen naar het buitenland te verhuizen en dan daar te stoppen met werken…
Kortom: hierbij een artikeltje over de financiële kant van ons avontuur.
Onze verhuizing naar het buitenland
Onze lang gekoesterde droom is er dan eindelijk. We wonen sinds een paar weken in Zuid Amerika; Bolivia om precies te zijn.
Deze bestemming is niet helemaal uit de lucht komen vallen. Na een eerder plan (met bestemming Suriname), een paar jaar pandemie en verder nadenken was het zoeken naar een land waar het veilig en comfortabel is, waar er sprake is van redelijk goede basisvoorzieningen en waar het leven een tikkeltje vrijer en voordeliger is dan het strak georganiseerde NL. Tijdens onze zoektocht zijn er nog wel wat wensen/eisen bijgekomen. Na een oriënterende reis door Indonesië hebben we een redelijk gemakkelijke taal en de mogelijkheden voor een visum aan het verlanglijstje toegevoegd.
Bolivia heeft het (bijna) allemaal. Als een van de armste én een van de veiligste landen van Zuid Amerika, voldoet het aan onze wensen. En met de vrijheid die we nu hebben (zonder koopwoning/baan in NL), zijn er altijd mogelijkheden om over een paar jaar weer eens verder te kijken. Maar dat is nu vooral niet aan de orde.
Inmiddels zijn we druk met scholen selecteren en het visum, maar daar volgt later nog wel een berichtje over. Nu de financiën dus.
Het spaarpotjessysteem
Onze financiële huishouding bestaat al jaren uit het ‘potjessysteem.’
We hadden jarenlang één digitale spaarpot. Gewoon een spaarrekening bij een internetbank. We zijn al jaren tevreden klant bij de Leaseplan Bank. Niet de allerhoogste rente, maar wel altijd bijna de hoogste rente. En dat geeft rust. Het is niet nodig om ieder jaar over te stappen naar een nieuwe aanbieder, om daarmee een half procentje meer rente te krijgen.
Daarnaast belegden we; al jaren. De laatste 15 jaar uitsluitend in indexfondsen en sinds we ‘beleggen zonder verder na te denken’ gaat het met het rendement ook leuk.
En tot slot was er ons huis. Met een idiote overwaarde, want inmiddels zijn we zo’n 27 jaar huiseigenaar (geweest). We zijn in de loop van de jaren drie keer verhuisd en hebben altijd opknappertjes gekocht, die we dan met eigen geld renoveerden. We hebben ooit ook nog wel wat afgelost, maar daar ben ik mee gestopt toen ik de hypotheek kon oversluiten naar een rente van 1,01%. Spaargeld inleggen in je hypotheek levert dan veel te weinig op.
Dat was de situatie voor de verkoop van het huis.
Een nieuw potjessysteem nodig
Het financiële plan achter onze verhuizing naar het buitenland is eigenlijk vrij simpel. We zetten wat geld weg en ieder jaar halen we wat geld van de ‘stapel’ zodat we de boodschappen kunnen betalen. Ik heb inmiddels 30 pensioenjaren en nog wat AOW, dus tegen de tijd dat ik 67-75 jaar ben, dan komt er nog wat nieuw geld beschikbaar. We hebben dus geen financieel plan gemaakt waarbij we allemaal 375 jaar oud kunnen worden. Maar het is ook niet zo dat we na drie jaar financieel noodgedwongen weer naar Nederland moeten terugkeren.
Ons nieuwe potjessysteem ziet er zo uit:
We sparen en beleggen in een verhouding van 50-50. Verder hebben we een spaarrekening. Daar betalen we de boodschappen van. En een keer per jaar vullen we de pot aan vanuit het ‘spaar/beleggingspotje.’
Sparen
We hebben een paar spaarrekeningen. Er staat geld voor ongeveer een jaar boodschappen op onze vertrouwde Leaseplan Bank.
Omdat het bij grotere bedragen wel interessant is om te shoppen, hebben we gekozen om onze spaardeposito’s onder te brengen bij Raisin (let op: gesponsord linkje voor het goede doel).
Daar hebben we het spaardeel van ons ‘potje’ ondergebracht. Op dit moment is het weer wat interessanter om de sparen: er is keuze uit een groot aantal banken die het Nederlandse spaargeld graag hebben. Tegen een aantrekkelijke rente. We hebben ook die risico’s een beetje gespreid, door het spaardeel op te knippen en bij verschillende banken onder te brengen.
Portugal biedt nu de hoogste rente: 4,2% bij een deposito van 1 jaar om precies te zijn.
Omdat we geen ingezetenen van Nederland meer zijn, betalen we er ook geen belasting. Bijkomend voordeel is dat we ook geen vermogensrendementsheffing betalen, maar een nadeeltje is dat we de buitenlandse bronbelasting op sparen niet kunnen verrekenen. Wij zijn dus vooral geïnteresseerd in banken die geen bronbelasting heffen (daar hoef je in Nederland dus geen rekening mee te houden). En dat bracht ons onder andere bij een Italiaanse en een Zweedse bank.
We hebben het spaardeel gemiddeld voor 4,2% weggezet voor 1 jaar.
Beleggen
Eigenlijk is onze beleggingsstrategie ongewijzigd gebleven.
We beleggen nog steeds zonder verder nadenken handelen in een wereldwijd gespreid indexfonds. Het dividend wordt jaarlijks uitgekeerd en direct herbelegd. Met de verkoopopbrengst van ons huis hebben we onze beleggingsportefeuille aangevuld zodat er een mooie 50-50 verdeling is ontstaan tussen sparen en beleggen.
Het geheel moet genoeg zijn om het een tijd uit te houden in het buitenland.
Wanneer de beurzen wereldwijd compleet instorten, dan zullen we in verhouding wat meer spaargeld opeten. En bij hele goede beursjaren (zoals vorig jaar..) dan hou ik vast aan de standaard 50-50 verhouding bij het aanvullen van onze spaarrekening. En dat is het eigenlijk. Over 5 jaar laat ik weten of het gelukt is 🙂
Zou jij er een verhuizing naar het buitenland voor over hebben om te stoppen met werken?
Wil je meer lezen?
Dat hebben wij ook gedaan, 2 jaar geleden gestopt met werken en verhuisden naar Spanje (we waren toen 55 en 58 jaar oud) .
De beste beslissing ooit.
Het korte antwoord op je vraag: nee. Een uitgebreider antwoord: Ik wil niet meer in het buitenland wonen. Dat heb ik van mijn 18e tot mijn 25e gedaan, met heel veel plezier. Nu ben ik 56 en nog steeds blij dat ik hier woon. Mijn werk is leuk, alhoewel ik mezelf het niet zie doen tot mijn 67e. Maar daar ben ik nu voor aan het sparen en zoals ik het nu zie kan ik over een jaar of 5 wel stoppen. En dat is nu zo’n beetje het plan. Vind ik mijn werk toch nog leuk genoeg ga ik misschien door. Dat gezegd hebbende vind ik het leuk en interessant om te lezen hoe jullie het allemaal aanpakken en regelen en ervaren!
Nee is natuurlijk ook een antwoord 😀.
Ik denk dat dit voor veel Nederlanders geldt. Naar het buitenland vertrekken is ook een vrij ingrijpende gebeurtenis.
Moet je om een verblijfvergunning te krijgen voor langere tijd wel of niet werken? Of is voldoende vermogen in Bolivia al genoeg!
Je kunt op verschillende manieren het land in komen: via een zakelijk visum. Dan kun je je bedrijfje, of uit de hand gelopen hobby als bedrijf starten in Bolivia. Wanneer je vrijwilligerswerk gaat doen, dan kun je via zo’n organisatie die bemiddeld een visum aanvragen.
En wanneer je, voor Boliviaanse begrippen, genoeg op je spaarrekening hebt staan ben je van harte welkom.
Leuk om te lezen. Hoe komen jullie nu aan het maandelijkse budget om te investeren en te sparen?
Nou echt sparen doen we niet meer, nu we van ons spaargeld leven. En inleggen in het indexfonds doen we alleen nog met de jaarlijkse dividenduitkering.
Houd wel rekening dat wanneer een bank uit Zweden een beroep moet doen op het depositogarantiestelsel, deze in Zweedse Kronen uitkeren. Ik kies zelf het liefste in Euro landen. Wel logisch dat je richting raisin kijkt al dalen daar de deposito’s ook aardig de laatste 3 maanden
Ja dat klopt. Maar wanneer we alle risico’s helemaal willen uitsluiten, dan valt er weinig te kiezen. En Zweden heeft een triple A status, terwijl onze mediterrane vrienden in de buurt van Rome niet verder komen dan triple B (maar dan wel in de eurozone).