Hoewel ik het niet van tevoren had aangekondigd, zijn we dus een paar weken met vakantie. En daarom zijn er op de gebruikelijke momenten even geen berichtjes verschenen. Normaal publiceer ik twee keer per week, omdat dat goed in het schema past. Op vakantie is er geen schema. Wel tijd om wat zaken op een rijtje te zetten. En de zomervakantie van 2020 biedt genoeg stof om over na te denken.
Toch op vakantie
We hebben op het allerlaatste moment besloten om toch op vakantie te gaan. Deze corona-tijd leent zich niet zo goed om dingen lang van tevoren vast te zetten. De omstandigheden kunnen snel veranderen. En waar de normale risico’s van de vakantie bestaan uit de kans op slecht weer of een lange file, gaat het deze keer om onze gezondheid. Daarmee wil je geen onnodige risico’s nemen.
Thuis blijven is natuurlijk de allerveiligste optie. Maar na een paar maanden thuiswerken, thuisonderwijs en thuis blijven achter de rug, heb ik wel de behoefte aan een andere omgeving. Toch op vakantie dus.
Onze reisbestemming moet aan de volgende voorwaarden voldoen: geen corona-brandhaard, niet te druk en maximaal op 1 dag reisafstand van huis.
Het is Frankrijk geworden: Nederland zat al vol (met Nederlanders), een aantal andere bestemmingen kleurden oranje en nu zitten we op een piepkleine camping met 40 huisjes en een zwembad aan de Lot. Het is hier bloedheet, maar dat is het bij jullie ook.
We boeken iedere keer een accommodatie voor een paar nachten tot 1 week en zoeken dan weer een andere streek op.
Beetje gekke tijd
De zomervakantie van 2020 blijft toch een beetje gekke tijd. Omdat we per week bekijken waar we naartoe gaan, volgen we de nieuwsberichten beter dan op een normale vakantie.
Voordat we kids kregen, hebben we samen vrij veel gereisd. Ook naar gebieden die (achteraf) niet altijd even veilig waren. Maar je gaat dan gewoon mee in de flow van de lokale bevolking en de plaatselijke gebruiken, om je achteraf te realiseren dat het best vreemd is dat je in een gewapend konvooi naar een wildpark moet reizen (Afrika) of dat de kapitein van de vrachtboot met een geweer onder zijn matras slaapt (Azië).
Nu we met een onzichtbaar risico te maken hebben (en we de zorg hebben voor 3 kids) volgen we de ontwikkelingen over corona op de voet. Zo maak ik voor het eerst gebruik van de reisapp van het ministerie van buitenlandse zaken. Daar is de hele wereldkaart oranje gekleurd, met uitzondering van Europa (geel) en delen van Afrika (rood). Reizen kan, maar er zijn veiligheidsrisico’s. De informatie in de app blijft verder vrij algemeen.
België pakt het iets anders aan: de overheid daar geeft aan in welke provincies of districten er extra risico’s zijn. En zo zagen we vanuit een Frans zwembad ineens Zuid-Holland oranje kleuren. Thuisblijven is blijkbaar gevaarlijker dan hier zitten…
Het valt me overigens op hoe gedisciplineerd de Fransen hier zijn. Mondkapjes zijn hier gewoon verplicht, iedereen houdt zich er aan en spreekt de ander er ook op aan. Even voor alle duidelijkheid: ik sta niet te bbq’en met een mondkap op, maar in alle gemeenschappelijke ruimtes (winkels e.d.) draagt iedereen wat extra bescherming. Er is geen discussie over hoe nuttig of noodzakelijk het is, maar er wordt gewoon meegewerkt. Wel zo prettig.
Tijd om na te denken
Doordat we onze zomervakantie van 2020 op deze manier doorbrengen, maakt het me wel duidelijk dat ons huidige leventje kwetsbaar is. Zolang je gewoon gezond bent, dan denk je niet elke dag na over het risico van ziek worden. En gelukkig maar, want de kennis over de risico’s zorgt er toch voor dat je minder onbevangen keuzes maakt. Aan de andere kant laat het je wel nadenken over de vraag welke dingen in je leven echt belangrijk zijn. Gezond blijven is natuurlijk belangrijker dan alle vrijheid om te reizen en zo zijn er nog wel wat afwegingen die je kunt maken.
Nu is dit artikel niet bedoeld als cursus ‘zweven zonder kleedje’, maar ik merk wel dat even afstand van de dagelijkse routine me gemakkelijk bij de vraag brengt wat ik echt belangrijk vind in mijn leven. Juist omdat ons persoonlijk leven zo onvoorspelbaar is. We hebben allemaal te maken met tijd en toeval. En daardoor kunnen de plannen die we maken ineens overhoop worden gegooid. Deze week werd deze opvatting weer bevestigd door het bericht van een collega-blogger, Lonneke. Zij heeft haar leven al omgegooid en besteedt haar tijd aan dingen die zij belangrijk vind. Nu is ze ziek. Hoewel de vooruitzichten gunstig zijn, schud zo’n bericht me wel wakker. Het leven is namelijk inderdaad te kort om op kantoor te zitten.
Fijne vakantie.
Wil je meer lezen?
Lees berichten (2)
Goed om de ontnuchterende blog van Lonneke te lezen. We hebben 5 jaar in Saudi Arabie gewoond en gewerkt, belastingvrij dus we hebben behoorlijjk gespaard. We gaan binnenkort vertrekken, en zijn dan allebei met pensioen. Dit voelt heel vreemd, zeker om zo’n goede baan vrijwillig achter te laten. Nu het nog vergoed wordt, heb ik nog oa een mammografie laten doen, alles was goed. Maar dit kan dus ook anders zijn. Het is spannend, we hebben geen huis in Nederland en willen gaan rondreizen. Hoe en wat zijn nog een hoop vage plannen door Covid. Eerst terug naar Nederland, want sinds de start van Covid zitten we al vast in Saudi. Haar blog heeft me bevestiging gegeven dat we de goede beslissing genomen hebben, we gaan ervoor!
Fijne vakantie!